وقتی بانگ پیروزی دیگر به صدا در نمی آید

به گزارش مجله سلو بلاگ، شاید تنها دل خوشی جوانانش ورزش کشتی باشد آن هم از نوع فرنگی اش، جوانانی که شاید نگاهشان به تلویزیون و شنیدن عباراتی چون چغر و بد بدن بودن و صدا درآمدن بانگ پیروزی از سوی هادی عامل یا سالتوهای حمید سوریان بود تا انگیزه ای باشد برای شوق به روی تشک رفتن و به خاک نشاندن رقیب را بیش ازپیش در آن ها زنده نموده بود اما...

وقتی بانگ پیروزی دیگر به صدا در نمی آید

به گزارش خبرنگاران، در طی تماس های مکرر ورزشکاران روستای سرخون مبنی بر راکد ماندن فعالیت رشته کشتی در این روستا و عدم حمایت ها سبب شد سرویس ورزشی خبرنگاران برای پی بردن به این مهم و چگونگی روند ماجرا فاصله 16 کیلومتری بندرعباس تا این روستا را طی کنیم.

در ابتدای ورودمان به درب سالن شهدای دهستان سرخون می رسیم که نوجوانان و جوانان مقابل آن نشسته و در انتظار رسیدنمان بودند.

پس از ورود به سالن و مشاهده تشک های پوسیده و انبارهایی که وسایل و تجهیزات گران قیمت تمرینات کشتی به شکلی نامناسب در آن قرارگرفته و به نوعی مستهلک شده، با این علاقه مندان به کشتی هم کلام شدیم.

امیرحسین رئیسی، یکی از کشتی گیران روستای سرخون در گفت وگو با خبرنگاران، با بیان اینکه کشتی گیر فرنگی کار بودم، افزود: دو سال به صورت مداوم تمرین کردم و توانستم مقام اول استان هرمزگان را به دست آورده و به مسابقات کشوری اعزام شوم اما به خاطر کمبود امکانات ورزش کشتی را کنار گذاشتم.

وی اظهار کرد: از مسئولین تقاضا دارم یک سالن استاندارد یا حداقل یک فضای کوچک برای تمرین کردنمان مهیا نمایند.

رئیسی با اشاره به اینکه واقعاً استعدادهای زیادی در سرخون در رشته کشتی وجود دارد، افزود: ما نمی توانیم هر روز از سرخون تا بندرعباس رفت وآمد کنیم، واقعاً هزینه ها بالاست و پول کرایه ماشین هم نداریم که هر روز به بندرعباس برویم.

وی در سرانجام گفت: امیدوارم مسئولین به این مسئله رسیدگی نمایند و یک سالن تمرین در اختیارمان بگذارند، مطمئن باشید استعدادهای زیادی کشف خواهد شد.

سیاوش خادمی، یکی دیگر از کشتی گیران در گفت وگو با خبرنگاران، افزود: کشتی گیر فرنگی کار بودم و پس از چند سال تمرین و کسب مقام سومی در مسابقات کشوری استان اصفهان، به خاطر بی مسئولیتی مسئولین ورزش استان و نبود امکانات این ورزش را کنار بگذارم.

وی اعلام نمود: نبود محیط مناسب ورزشی و وسایل ورزشی جهت تمرین نه تنها من بلکه 50 نفر از ورزشکاران سرخون ورزش را مجبور به کنار گذاشتن ورزش کشتی شد تا به سمت کارگری و کارهایی که به دوراز ورزش است، برویم.

در همین خصوص دبیر هیئت کشتی استان هرمزگان در گفت وگو با خبرنگاران، افزود: از سال 90 بنده توسط آقای مشیری(رئیس هیئت کشتی استان هرمزگان) در روستای سرخون شروع به تمرین دادن ورزشکاران رشته کشتی فرنگی کردم و تعدادی کشتی گیر با استعداد را توانستم پرورش دهم.

سید مهدی گل گیرسوار بابیان اینکه در مدت 4 ماه این کشتی گیران به صورت مداوم تمرین کردند و راهی مسابقات استانی و کشوری شدند، اعلام نمود: آن ها موفق شدند شش بار قهرمان استان شوند و دو بار قهرمان مسابقات شش جانبه در استان فارس و کرمان شدند.

سرمربی تیم کشتی فرنگی استان هرمزگان با اشاره به اینکه بنده برای تمرین دادن جوانان سرخونی از بندرعباس به سرخون می آمدم و هیچ هزینه ای هم از آن ها دریافت نمی کردم، عنوان نمود: این موضوع به مدت 3 سال و نیم به طول انجامید و برای رشد کشتی گیران کوشش زیادی کردم و آن قدر بچه ها خوب تمرین نموده بودند که به درجه ای رسیدند که دیگر باید آن ها را تحویل جامعه ملی می دادیم تا بتوانند برای تیم ملی کشورشان مقام بیاورند.

گل گیر سوار با اشاره به اینکه چندین بار از مسئولین به دلیل هزینه های زیادی که متقبل می شدم، درخواست کمک کردم اما متأسفانه هیچ کس کمک ام نکرد، افزود: مجبور شدم مدتی به روستای سرخون نروم و در آن مدت کشتی گیران مدام با بنده تماس می گرفتند و پیگیر حضورم بودند حتی بعضی از بچه ها به ناچار برای تمرین به بندرعباس رفت وآمد می کردند.

وی با بیان اینکه بعد از حدود دو سال و نیم وقفه، مجدداً رئیس هیئت کشتی استان هرمزگان از بنده درخواست کرد بار دیگر به روستای سرخون بروم و بچه ها را تمرین دهم، افزود: به مدت دو ماه با کشتی گیران تمرین کردم و یک سالن بزرگ برای تمرین کردن در اختیار ما گذاشتند اما آن سالن، یک سال خام بود؛ به طوری که هر سری ساعت سه بعدازظهر تعداد 100 تشک کشتی را با کمک بچه ها پهن می کردیم و بعد از اتمام تمرین حدود ساعت 20 جمع می کردیم و تا به بندرعباس می رسیدم، ساعت 23 بود.

دبیر هیئت کشتی استان هرمزگان افزود: انرژی زیادی هم از بنده می رفت و هم از کشتی گیران که دیگر بعد از دو ماه واقعاً برای من و کشتی گیران خستگی آور بود، این بود که دیگر نتوانستم به خاطر این مسائل به سرخون بروم و چندین بار درخواست دادم سالنی را در اختیار ما بگذارند که مخصوص کشتی باشد و تشک ها به صورت ثابت پهن شوند تا از بین نروند، در حال حاضر تشک ها کم کم در حال از بین رفتن هستند و اگر بخواهیم از فدراسیون تشک بگیریم، حدود 100 میلیون تومان هزینه آن می گردد و اگر بخواهیم از بیرون تهیه کنیم حدود 150 الی 200 میلیون تومان!

وی با بیان اینکه متأسفانه با توجه به اینکه بودجه هیئت کشتی استان هم به این هزینه ها نمی رسد از مدیرکل جدید ورزش و جوانان استان هرمزگان درخواست دارم یک بازدید از روستای سرخون داشته باشد، توضیح داد: امیدوارم وی برای حل این موضوع تدبیری بیندیشد که این کشتی گیران یک سالن تمرین مجهز و استاندارد داشته باشند تا بتوانند تمرینات خودشان را شروع نمایند که اگر این امر محقق گردد، به طور حتم این ورزشکاران برای استان و کشور افتخار می آفرینند .

گل گیر سوار با اشاره به اینکه چند وقت پیش شاهد بودم که هومن توکلیان از دلسوزان ورزش کشتی از کشور آمریکا برای شهرستان رودان یک تشک خریداری کردند، عنوان نمود: تعجب می کنم یک فرد این گونه به فکر توسعه ورزش کشتی در استان هرمزگان است و این چنین هزینه می نماید اما در هرمزگان حتی نمی توانیم یک سالن استاندارد برای کشتی گیران خودمان تهیه کنیم!

وی در سرانجام گفت: در زمان برگزاری مسابقات کشتی جام تختی در دهه 80 در بندرعباس، سه تشک به ما اهدا شد ولی معین نشد چه اتفاقی برای این تشک ها افتاد، کلی نامه نگاری کردیم حتی بنده به اتاق آقای دانشور (مدیرکل وقت ورزش و جوانان هرمزگان) رفتم اما وی، من را اتاقش بیرون کرد و اعلام نمود تشک در اختیار ما قرار گرفته و شما نباید دخالتی داشته باشید و هیچ کسی جوابگو نیست!

گزارش از: امیرحسین طالبی، خبرنگار خبرنگاران، منطقه خلیج فارس

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

pariha.com: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 27 آبان 1400 بروزرسانی: 27 آبان 1400 گردآورنده: sloblag.com شناسه مطلب: 1391

به "وقتی بانگ پیروزی دیگر به صدا در نمی آید" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "وقتی بانگ پیروزی دیگر به صدا در نمی آید"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید